Homilie

Melaatsheid en dat je daar de dag van vandaag écht iets kan tegen doen kennen we misschien vooral via de Damiaanactie. Anno 2021 is deze actie een beetje op de achtergrond geraakt. De gekende steunverkoop langs de weg en deur-aan-deur kon niet doorgaan. Toch blijft het belangrijk dat we “lepra ontmaskeren”

Dat Jezus zoveel zieken genas, zoveel wonderen deed, schijnt uniek te zijn in de geschiedenis van de godsdiensten. En toch is dat niet zijn eerste opdracht geweest. Toen zijn leerlingen Hem kwamen zeggen: “iedereen zoekt U”, antwoordde Jezus: “laten we naar de dorpen in de omtrek gaan, opdat Ik ook daar kan prediken. Daartoe ben Ik uitgegaan.”

Lukas begint zijn Evangelieverhaal, net zoals Matteüs trouwens, met een aantal verhalen over de geboorte en jonge jaren van Jezus en Johannes de Doper. Drie keer gaan we daarvoor naar de tempel in Jeruzalem.

In het evangelie volgens Marcus zit er duidelijk een rode draad geweven. Het is een antwoord op de vraag: “Wie is deze Jezus toch?” Is Hij de profeet, over wie Mozes in de eerste lezing spreekt? Terecht stelde men zich deze vraag. Jezus’ boodschap was wél heel duidelijk: “Het koninkrijk van Gods universele liefde is nabij. Bekeer u en geloof in die blijde boodschap”.

Vandaag is “de Zondag van het Woord”. We lezen in de liturgie niet zó veel uit het kleine profetenboek Jona. Het boek telt slechts vier hoofdstukjes. Ik vind het wel mooi dat precies op de “dag van het woord” we ook een stukje uit dát boek beluisteren. We worden uitgenodigd tot viering rond en reflectie over het woord van God.

Wij beleven een tijd van crisis op verschillende vlakken: onze gezondheid, ons politiek systeem, ons milieu, de psychische draagkracht van mensen, de armoedebestrijding, het geloof in God… het is goed om in een tijd van crisis te luisteren naar de Schrift. Misschien komen we daar mensen tegen die iets gelijkaardigs meemaakten en gelovig hebben doorleefd.

Ik wil vandaag graag vertrekken vanuit de lezing uit de profeet Jesaja. Het is één van de boeken uit het Oude testament dat we misschien wel het best kennen. We horen in de liturgie dikwijls uit dit boek. Het wordt wel eens ‘het evangelie van het Oude Testament’ genoemd, omdat Jesaja zoveel nadruk legt op Gods genade en liefde.

Ik wens graag een jaar 2021 met aandacht voor spiritualiteit, die je licht en rijke levenszin schenkt. Kerstmis en dit feest van de Openbaring worden voor jou pas herkenbaar, als je een heilige ruimte vrijwaart in jezelf en in je leefwereld. Een ruimte waarin je al je kennis ook weet te relativeren, en vooral focust op ontvankelijkheid en onbevangenheid. Dàt tonen je alvast die Wijzen uit het Oosten.

Op het retabel “Het Lam Gods” zien we Jezus als koning op de troon met kroon en scepter… maar helemaal centraal wordt Hij ook afgebeeld als het Lam dat zijn leven heeft gegeven. Ook de lezingen bij dit feest brengen ons teksten die verwijzen naar God als zorgende herder en Jezus die in elke mens midden onder ons is, in de arme en de kansloze het eerst.

Altijd weer kunnen wij ons de vraag te stellen: wie is de God in wie ik geloof? Welk beeld van God reikt de Bijbel mij aan. En wat betekent dit dan voor mijn concreet mens en christen zijn. Meteen kunnen we zeggen dat God wil dat wij gelukkig zijn en dat wij daarvoor de goede weg zouden kiezen.

Vandaag staan vijf meisjes voor een gesloten deur, omdat ze door hun eigen domme schuld veel te laat aankomen. En in beide parabels wacht de geweigerden hetzelfde lot: ze moeten triestig in de duisternis buiten blijven.

We hebben deze zondag echt wel bijzonder mooie lezingen beluisterd. Lezingen die ons recht naar de kern van ons christen-zijn brengen. Christen zijn heeft alles te maken met ‘liefde’. De liefde voor God en voor de mensen rondom ons.

“De kinderen van de wereld gaan met meer overleg te werk, dan de kinderen van het Licht”, had Jezus gezegd. Maar de kinderen van het Licht zijn ontvankelijk voor de heilige Geest.

Eucharistie vieren is een feest en iedereen wordt uitgenodigd. Om deel te nemen aan dit feest moet er wel een feestkleed gedragen worden. In het Nieuwe Testament wordt er vaak gesproken over een kleed. “Bekleed u met de nieuwe mens”. Dat kleed waarmee we ons moeten bekleden, zegt Paulus, is Jezus zelf.

Het zal bij momenten moed vragen om je keuzes zo te maken dat ze je helpen “in de navolging van Christus” te staan. Bij momenten zal je daarbij bekering echt nodig hebben. De ene keer kost het nauwelijks moeite en op een ander moment zal het alles behalve vanzelfsprekend zijn.

Hoe vaak bekruipt ons niet het gevoel dat het te laat is om eraan te beginnen. …
Maar … hoorden we in de eerste lezing niet de prachtige woorden: “Uw gedachten zijn niet mijn gedachten, mijn wegen niet uw wegen – is de Godsspraak van de Heer.”

Het gaat vandaag over vergeven. En dat is het tegenovergestelde van wraak willen nemen, het de ander dubbel en dik betaald willen zetten. De Bijbel is één lange pedagogie om wraak uit ons hart te bannen.