Frère Laurent

Denk vaak aan Hem, aanbid Hem onophoudelijk, leef en sterf met Hem, dat is nu juist de mooie taak van een christen. In één woord, het is ons beroep. Als wij het niet verstaan, dan moeten wij het leren. Ik zal u daarbij helpen met mijn gebed.

Denk nog eens terug aan wat ik u heb aanbevolen, namelijk om vaak aan God te denken, overdag, ’s nachts, bij al uw bezigheden, uw oefeningen, zelfs tijdens uw ontspanning. Hij is altijd bij u en met u samen, laat Hem niet alleen

Uw grootheid en oneindige heerlijkheid hebt U versluierd. Herinner U, dat de schoot van Uw Moeder, Uw tweede hemel is geworden, dat U haar armen verkoos boven Uw Koninklijke troon.

“Wij kunnen de gevaren en de hinderlagen waar het leven van vervuld is niet vermijden zonder een voortdurende daadwerkelijke hulp van God. Laten wij Hem die dan ook voortdurend vragen. Hoe zouden wij die kunnen vragen zonder bij Hem te zijn? Hoe kunnen wij bij Hem zijn als wij niet vaak aan Hem denken? Hoe zullen wij vaak aan Hem denken dan enkel door daar een heilige gewoonte van te maken?”
(Een brieffragment van fr. Laurent die ons leert leven in Gods tegenwoordigheid.)

O Jezus als ik U aanschouw, dan leeft weer dat ik van U hou, en dat Uw hart mij bemint, als uw bijzondere vriend. Al vraagt mij dat meer lijdensmoed, och, alle lijden is mij goed, omdat ik daardoor U gelijk, en dit de weg is naar uw rijk. Ik ben gelukkig in mijn leed, omdat ik het geen leed meer weet, maar het uitverkorenst lot, dat mij verenigt met U, o God. O laat mij hier maar stil alleen, het kil en koud zijn om mij heen, en laat geen mensen bij mij toe, het alleen zijn word ik hier niet moe. Want Gij, o Jezus, zijt bij mij, ik was U nimmer zo nabij. Blijf bij mij, O Jezus zoet, uw bijzijn maakt voor mij alles goed.