Voorwoord
Goede zusters en broeders,
Kerstmis komt met rasse schreden dichterbij. Dikke jassen, mutsen, sjerpen en wanten proberen zo goed mogelijk de koude tegen te hou- den zo eigen aan deze tijd van het jaar. Kunnen ze ook het vlammetje diep in ons brandend houden ? Nee, maar ons dagelijks gebed kan dat wel. Dit vertrouwvol omgaan met de Heer van alle leven zorgt ervoor dat noch de koude noch briesjes, winden of orkanen van welke aard ook komaf maken met die vlam in het centrum van ons wezen. Laten we ons daar maar over verheugen als we misschien wat overprikkeld door de vele zintuiglijke indrukken op de kerstmarkten van onze steden kuieren. Het zijn heidense feesten geworden, jawel maar ons daarover opwinden helpt niet. Wat wel helpt is ons innerlijk gesprek met de Heer voortzetten in goede en kwade dagen en hoopvol uitzien naar de komst van onze Heiland, zeker nu in deze adventstijd.
Op de vierde zondag van de advent, als het ware op het laatste tussenstation naar Kerstmis toe krijgen we nog wat proviand : twee conferenties van pater Hein Blommestijn. En om de hoop levend te houden, leggen drie mensen van ons hun eeuwige beloften af.
We zien mekaar op zondag 18 december na de hoogmis. Afgesproken ?
Graag tot dan en intussen : zie vol verwachting uit naar Hem die alle wonden kwam en komt helen, onze Heiland !
Robrecht
Over de advent
Wat is het belang van de advent?
De advent dient als voorbereidingstijd op Kerstmis, de komst van Jezus als God in de kwetsbare gestalte van een mensenkind. Hij maakt zich klein omdat mensen zich groot voordoen. Hij komt naar ons omdat wij niet naar hem komen, zo formuleert Sint-Augustinus het.
Een feest met zo’n belangrijke gast wordt uiteraard voorbereid! Vooral innerlijk, uiteraard. Centraal staan versobering, inkeer en stilte, maar ook solidariteit van mens tot mens (en bij uitbreiding de hele planeet), hoop en vrede.
De advent markeert het begin van een nieuw kerkelijk jaar. Dan start een nieuwe lezingencyclus op de liturgische kalender. Met advent 2022 start de A-cyclus waarin we Jezus volgen door de ogen van evangelist Matteüs.
Wat betekent het woord advent?
Advent komt van het Latijnse adventus, dat ‘komst’ betekent. Bedoeld wordt de komst van de Messias of Redder, die christenen herkennen in Jezus. Bernardus van Clairvaux (1090-1153) beschreef die komst in zijn beroemde kersthomilieën als een drievoudige gebeurtenis:
VROEGER Gods komst in de geschiedenis door Jezus Christus, zo’n 2000 jaar geleden
LATER Gods komst bij de voltooiing van de wereld
NU Gods komst hier en nu in het hart van zijn ‘uitverkorenen’
De advent is dan ook een periode van hoop en verwachting, maar ook van inkeer en solidariteit om Gods komst mogelijk te maken.
Welke Bijbelteksten hebben met de advent te maken?
Hoewel er in de Bijbel geen sprake is van de advent als voorbereidingsperiode op Kerstmis, zijn er heel wat teksten die je kunnen helpen om je voor te bereiden op de komst van Jezus. Die teksten staan dan ook centraal in de lezingen van de adventstijd.
Enkele voorbeelden:
uit het Oude Testament: In de lezing van de eerste zondag van de advent weerklinkt dit jaar een vredesvisioen van de profeet Jesaja (2,1- 5): De berg van de Heer zal vaststaan en alle volkeren stromen toe. Zij zullen hun zwaarden omsmeden tot ploegijzers, en hun speren tot snoeimessen. Geen mens zal meer weten wat oorlog is.
De hele advent door volgen we deze poëtische profeet.
uit het Nieuwe Testament: De evangelist Matteüs roept op tot waakzaamheid en laten ons kennismaken met Johannes De Doper, die opdraagt: Bereid de weg van de Heer!
Welke zijn de belangrijkste figuren van de advent?
Jesaja • Eén van de centrale figuren van de advent is de profeet Jesaja. Zijn naam betekent: God redt. Hij maakt ons attent op onrecht en laat ons verwachtingsvol uitkijken naar Gods belofte om een Redder te sturen.
Johannes De Doper • Een andere belangrijke figuur is Johannes De Doper, die zich in de lijn van Jesaja boos maakt om het onrecht dat mensen elkaar aandoen. Hij voegt een grote sense of urgency toe: Kom tot inkeer! Het is bij hem nu of nooit.
Maria • En dan is er natuurlijk Maria, die letterlijk in verwachting is. Haar groeiende buik staat symbool voor onze hoop.
Welke zijn de belangrijkste thema’s van de advent?
Waakzaamheid en inkeer • In andere evangelielezingen worden we (al enkele weken) opgeroepen om alert en waakzaam te zijn, want God kan er elk moment zijn.
Vreugde • De zekerheid dat Gods redding nabij is, vervult ons met vreugde. Jesaja roept op: Wees blij! De derde zondag van de advent wordt daarom ook wel Gaudetezondag genoemd.
Solidariteit • Om rechtvaardigheid en solidariteit concreet maken in de advent, roept de kerk op om mee te doen met Welzijnszorg Samen tegen Armoede. De campagne van 2022 ijvert voor toegang tot de digitale wereld voor iedereen.
(Bron : Kerknet)
Bijbelteksten in deze Adventsperiode
De Messias
Een twijg ontspruit aan de stronk van Isaï, een telg ontbloeit aan zijn wortel. De geest van Jahwe rust op hem, een geest van wijsheid en inzicht, een geest van beleid en sterkte, een geest van kennis en ontzag voor Jahwe, hij ademt ontzag voor Jahwe. Niet naar uiterlijke schijn spreekt hij recht en hij doet geen uitspraak op grond van loze geruchten; hij geeft de geringen hun recht en de armen in het land krijgen een eerlijk vonnis. Hij kastijdt de verdrukkers met de roede van zijn mond en de bozen doodt hij met de adem van zijn lippen. Gerechtigheid draagt hij als een gordel om zijn lenden, en trouw als een gordel om zijn heupen. De wolf en het lam wonen samen, de panter vlijt zich neer naast het bokje, het kalf en de leeuw weiden samen: een kleine jongen kan ze hoeden. De koe en de berin sluiten vriendschap, hun jongen liggen bijeen. De leeuw eet haksel als het rund, de zuigeling speelt bij het hol van de adder, het kind strekt zijn hand uit naar het nest van de slang. Niemand doet nog kwaad of handelt nog verderfelijk op heel mijn heilige berg; want de kennis van Jahwe vervult het hele land, zoals het water heel de bodem van de zee bedekt.
Terugkeer van de rest
Op die dag staat de wortel van Isai als een banier voor de volken opgericht: de volken zoeken hem op, en zijn woonplaats zal luisterrijk zijn.
(Jesaja, 11,1-10)
Toen hij dit overwoog, verscheen hem in een droom een engel van de Heer, die zei: ‘Jozef, zoon van David, wees niet bang je vrouw Maria bij je te nemen, want het kind dat ze draagt is verwekt door de heilige Geest.’ Zij zal een zoon ter wereld brengen die gij Jezus moet noemen want Hij zal zijn volk redden uit hun zonden.
(Matteüs 1:20-21)
Dit alles is gebeurd omdat in vervulling moest gaan wat bij monde van de profeet door de Heer is gezegd: ‘De maagd zal zwanger zijn en een zoon baren, en men zal Hem de naam Immanuel geven,’ wat in onze taal betekent: ‘God is met ons’. (Matteüs 1:22-23)
Oordeelt dus niet voorbarig, voordat de Heer gekomen is. Hij zal wat in het duister verborgen is aan het licht brengen, en openbaar maken wat er in de harten omgaat. Dan zal ieder van God de lof ontvangen die hem toekomt.
( Kor. 4, 5)
Paus emeritus Benedictus XVI in het laatste jaar van zijn pontificaat (2012) over de Advent.
Dierbare broeders en zusters,
Vandaag begint de Kerk een nieuw liturgisch jaar, een weg die ook een verrijking is voor het Jaar van het Geloof naar aanleiding van de 50e verjaardag van de opening van het Tweede Vaticaans Concilie . De eerste Tijd van deze weg is de Advent, die in de Latijnse ritus uit vier weken bestaat die voorafgaan aan de Geboorte van de Heer , dat wil zeggen het mysterie van de Menswording. De term “Advent” betekent “komst” of “aanwezigheid”. In de oudheid wees hij op het bezoek van de koning of keizer aan een provincie; in christelijke taal verwijst hij naar de komst van God, naar Zijn aanwezigheid in de wereld; een mysterie dat heel de kosmos en geschiedenis omhult, maar dat twee hoofdmomenten kent: de eerste en de tweede komst van Jezus Christus. De eerste is de Menswording; de tweede is de glorievolle terugkeer op het einde der tijden. Deze twee momenten, die chronologisch uit elkaar liggen – en het is ons niet gegeven te weten wanneer – raken elkaar ten diepste, want door Zijn dood en verrijzenis heeft Jezus deze transformatie van de mens en de kosmos, wat de eindbestemming is van de schepping, reeds gerealiseerd. Maar voor het einde, moet het Evangelie verkondigd worden aan alle volken, zegt Jezus in het Evangelie van de heilige Marcus
1. De komst van de Heer gaat door, de wereld moet van Zijn aanwezigheid doordrongen zijn. En deze permanente komst van de Heer door de verkondiging van het Evangelie, vraagt voortdurend onze medewerking; de Kerk is de Verloofde, de beloofde Bruid van het gekruisigde en verrezen Lam Gods 2, die in gemeenschap met haar Heer, aan deze komst meewerkt; door haar begint reeds Zijn glorievolle terugkeer.
2. Daaraan herinnert ons vandaag het woord van God, dat een gedragslijn tekent die moet gevolgd worden om klaar te zijn voor de komst van de Heer. In het Evangelie van Lucas zegt Jezus tot de leerlingen: “Zorgt ervoor dat uw geest niet afgestompt raakt door een roes van dronkenschap en de zorgen des levens … Weest dus te allen tijde waakzaam en bidt” (Lc. 21, 34.36) . Dus, soberheid en gebed. En de apostel Paulus nodigt daarbij uit tot overvloedige liefde voor elkaar. 3 Te midden van de verwarring van de wereld of de woestijnen van onverschilligheid of materialisme, verwachten christenen de God van het heil en getuigen ze ervan met een andere levensstijl, zoals een stad op een berg. “In die dagen wordt Juda gered en is Jeruzalem veilig. En de stad zal heten ‘Jahwe, onze gerechtigheid’” (Jer. 33, 16) . De gemeenschap van gelovigen is het teken van Gods liefde, van Zijn gerechtigheid die reeds aanwezig is en die in de geschiedenis werkzaam is maar nog niet ten volle gerealiseerd, en die bijgevolg moet verwacht, afgesmeekt, geduldig en moedig gezocht worden.
3. De Maagd Maria belichaamt volmaakt de geest van de Advent, die bestaat uit luisteren naar God, het diepe verlangen Zijn wil te doen, blije dienst aan de naaste. Laten wij ons leiden door Haar, opdat de God die komt, ons niet gesloten of verstrooid zou vinden, maar opdat Hij Zijn rijk van liefde, gerechtigheid en vrede in ieder van ons een beetje zou kunnen uitbreiden.
14 december: Feest van H. Johannes van het Kruis
Evenals zijn naamgenoot Johannes de Doper is Johannes van het Kruis een goed adventsfiguur. Hij wil mensen bij de Heer brengen, hen helpen geloven dat ook zij een avontuur van liefde kunnen beleven met Jezus als Vriend en Bruidegom. Hij verwoordt de pijn van zijn hart aldus: Wat jammer dat zovelen, aan wie God de geschiktheid en de gunst verleent vooruit te komen, toch bij een elementaire vorm van omgang met God blijven staan… Er zijn er immers die in plaats van zich aan God over te geven en zich te laten helpen, God eerder hinderen door hun onbezonnen activiteit of verzet. Daarom willen wij met Gods hulp een leer voorhouden en raad verschaffen, opdat zowel beginnelingen als gevorderden zouden weten hoe zij zich door God moeten laten dragen, wanneer zijn Majesteit hen vooruit wil brengen.
Gebed van een op God verliefde ziel van Johannes van het Kruis
Heer God, mijn beminde, als U zich nog mijn zonden herinnert en daarom datgene niet doet waar ik voortdurend om vraag, voltrek dan daarin uw wil, mijn God. Dat verlang ik immers het meest: wees goed en vol mededogen, en U zult in mijn zonden gekend worden. En als U wacht op mijn werken om ter wille daarvan mijn bede in te willigen, geeft U dan die werken en volvoert U ze in mij. Zo ook het lijden dat U zou willen aanvaarden. Moge dit geschieden. En als U niet op mijn werken wacht, waarop wacht U dan, mijn zeer milde Heer? Waarom talmt U? Als hetgeen ik U vraag in uw Zoon uiteindelijk toch gave om niet en mededogen moet zijn, neem dan mijn onbeduidende bijdrage. U wilt die toch. Schenk mij toch dat goed. U wilt dit immers evenzeer. Want wie zal zich kunnen ontdoen van die povere wijze van handelen en zijn begrensdheid, als U hem niet opheft tot U in zuiverheid van liefde, mijn God? Hoe zal zich tot U kunnen opheffen de mens, die is geboren en geschapen in deze laagvlakte, als U hem niet omhoogtrekt, mijn Heer, met dezelfde hand waarmee U hem hebt gemaakt? U zal mij toch niet ontnemen, mijn God, wat U mij eens hebt gegeven in uw enige Zoon, Jezus Christus, in wie U mij gegeven hebt alles wat ik maar verlang. Ik zal er mij daarom over verheugen, dat U niet zult talmen als ik van mijn kant blijf wachten. Waarom stel je uit en wacht je? Je kan God immers nu al beminnen in je hart. Van mij zijn de hemelen en van mij is de aarde. Van mij zijn de mensen, de rechtvaardigen horen mij toe en de zondaars. De engelen zijn van mij en de moeder van God en alles is van mij. God zelf is van mij en voor mij, omdat Christus de mijne is en alles is voor mij. Wat vraag je dan nog en wat zoek je, mijn ziel? Van jou is dit alles en alles is voor jou.
Acht je niet minderwaardig en blijf niet staan bij de kruimels die van de tafel van je Vader vallen. Trek naar buiten en beroem je op je glorie, verschuil je daarin en wees blij, en je zult verkrijgen wat je hart verlangt.
Onze maandelijkse vergadering gaat door op de 3e zondag van de maand.
We komen volgende maand dus samen op zondag 15 januari om 14u30 in het Karmelklooster in de Burgstraat 46, 9000 Gent. Pater Lukas Martens, prior van de Gentse Karmel zal een conferentie geven over “Thérèse (van Lisieux), universele zus” (vervolg van zijn conferentie van enkele maanden geleden)
Wie interesse heeft, is hartelijk welkom. Gelieve wel eerst pater Lukas of Robrecht te verwittigen van uw komst.
P. Lukas : 09/225.57.87 of lukas.martens@karmel-gent.be
Robrecht : 0473/74.61.00 of robrechtdezuttere@yahoo.com
