In het vakjargon: mijn brevier.
Ik heb er twee gehad: eerst ” Gebeden voor elke dag ” en dan wat later het officiële Nederlandse getijdenboek.
Met de gemeenschap bidden we elke dag samen met dit boek. ´s Morgens, op de middag, ´s avonds en helemaal aan het eind van de dag de dagsluiting.
Naast dit samen dezelfde psalmen bidden zijn er ook de twee uren stil persoonlijk gebed. En uiteraard de Eucharistie.
Voor onderweg heb ik ondertussen de app ´Getijden´ gedownload.
Maar het liefst van al gebruik ik mijn eigen brevier. Ik ben er zuinig op…om het netjes te houden. Dat boek met zijn teksten oriënteert me een aantal keer per dag terug op de Verrezen Heer.
Op de plaats waar we op een bepaald moment zijn zit een foto. Ik maakte ze in september 1981, helemaal aan het begin van mijn kloosterleven. Het is een foto van een Christusicoon. Ondertussen ken ik Christusiconen die ik mooier vind. Maar die foto is me door de jaren dierbaar geworden.
Het is de Christus die ik zie, telkens ik mee de getijden bid. Die Christusfiguur op die foto is een stukje van mezelf geworden. “In goede en kwade dagen” in die voorbije 40 jaren heeft die afbeelding me aangesproken…hopelijk ook het beste in mezelf naar boven gebracht.
Ik kan alleen maar zeggen: “De Heer is trouw, Hij is mij goed gezind … ik zegen zijn naam” ps 100
Pater Paul, 20 augustus 2021
Mijn getijdenboek
