Broeders en zusters,
In één van zijn toespraken zei Paus Franciscus dat de Kerk een Kerk van barmhartigheid moet zijn. Een mooi beeld dat hij daarvoor gebruikte is dat de Kerk een brug van barmhartigheid is. De Kerk is een brug die leidt doorheen de tijd naar de eeuwigheid. Maar die brug is er niet voor mij alleen, maar ook voor de anderen. Jezus is gekomen om die brug te bouwen, of om zelf die brug te zijn. Hij is de weg die ons leidt naar de Vader. En als christenen is het onze roeping om die weg te gaan, d.w.z. om Jezus te volgen. Elke christen is dus geroepen om een brug van barmhartigheid te zijn. Brug van barmhartigheid zijn wil zeggen een steun zijn voor elke medemens. Want wat is barmhartigheid! Het is nederige dienstbaarheid en broederlijke liefde, naar het voorbeeld van Jezus. Jezus is gekomen om bruggen te bouwen van barmhartigheid. Zelf heeft Hij getoond wat dat concreet betekent: Hij genas zieken; Hij had aandacht voor armen en misdeelden; iedereen was bij Hem welkom. Hij maakte geen uitzondering. Zelfs de meest verstotenen droeg Hij een warm hart toe. Ook in het evangelie van vandaag geeft Hij heel concrete tips. Dat is de opdracht die Jezus ook aan ons geeft: “Wees barmhartig zoals uw hemelse Vader barmhartig is”. Doe zoals ik gedaan heb. Ik heb u een voorbeeld gegeven opdat gij ook zo zoudt doen.
In één van zijn toespraken zei Paus Franciscus: “Wees barmhartig zoals jullie Vader barmhartig is. Dat is een levensprogramma dat even veeleisend is als rijk aan vreugde en vrede. Dit gebod richt zich tot allen die naar Hem luisteren. Om tot barmhartigheid in staat te zijn, moeten we eerst luisteren naar Gods woord. Dit houdt in dat we de waarde van de stilte moeten terugvinden om te mediteren over het woord dat tot ons gericht wordt. Zo wordt het mogelijk Gods barmhartigheid te overwegen en ze tot onze levensstijl te maken”.
We leven in een tijd van geweld, terrorisme, oorlog, corruptie. Er zijn zovele gekwetste mensen, en daarom leven wij in een tijd van barmhartigheid. Het is onze opdracht als christen getuigen te zijn van Gods warme liefde voor elke mens.
In elke eucharistieviering, in de sacramenten, in ons gebed wordt de deur van ons hart geopend om Gods barmhartigheid te ontvangen en dan zelf sacrament van barmhartigheid te zijn voor vele anderen. De deur van Gods barmhartigheid staat altijd open, daarom moet ook ons hart open en ontvankelijk zijn om die barmhartigheid van God te kunnen ontvangen en uitdragen. De Heer breekt de deur van ons hart niet open, Hij vraagt wel om binnen te komen, zoals we lezen in het boek van de Openbaring: “Ik sta voor de deur en Ik klop. Als iemand mijn stem hoort en de deur opent, zal Ik bij hem binnenkomen en maaltijd met hem houden”. (Openb.3,20).
Paus Franciscus doet regelmatig een oproep om een brug van barmhartigheid te zijn in de geest van de zaligsprekingen en om het evangelie van vrede te verkondigen. We moeten dat niet ver gaan zoeken: in onze onmiddellijke omgeving: goed zijn voor de anderen, mild zijn, dienstbaar en vooral ook vergevingsgezind want vergeving is de mooiste bloem van de barmhartigheid.
Broeders en zusters, bidden wij dat in deze eucharistie ons hart meer en meer mag gelijken op het hart van Jezus: nederig en zachtmoedig.
Amen.
Download of print deze homilie als pdf
