Het evangelie van vandaag is eigenlijk een samen zetten van twee verschillende stukjes uit het evangelie volgens Lukas: één uit het eerste hoofdstuk en één uit het vierde hoofdstuk. Bij het begin van zijn Evangelie richt Lukas zich uitdrukkelijk tot zijn vriend Theophilus en hij zegt dat hij een nauwkeurig verslag wil geven over het leven van Jezus. Jezus is zijn openbaar leven na zijn doop in de Jordaan begonnen. Daar heeft Hij de bevestiging gekregen van wie Hij in werkelijkheid is: de Zoon van God, de geliefde Zoon van de Vader. Nu is Hij teruggekeerd naar Nazareth waar Hij door iedereen gekend is als de zoon van de timmerman. En zoals het de gewoonte is gaat Hij op sabbat naar de synagoge om de liturgie te vieren.
In de eerste lezing kregen we te horen hoe die liturgie gevierd werd, enkele eeuwen vroeger. Ezra, de Schriftgeleerde, verkondigt plechtig het Woord vanaf een tribune terwijl het volk recht staat, de handen ten hemel heft en het Woord beaamt met luid te antwoorden: Amen, Amen. Op de sabbatdag staat Jezus op en leest een fragment uit de profeet Jesaja: “De Geest des Heren is over mij gekomen, omdat Hij mij gezalfd heeft. Hij heeft mij gezonden”. Daarna zegt Hij : “Het Schriftwoord dat gij zo juist gehoord hebt, is thans in vervulling gegaan”. Het is alsof Jezus zegt: “Ik ben degenen over wie de Geest des Heren is gekomen; Ik ben degenen die gezalfd werd; Ik ben degenen die gezonden werd; Ik ben de Messias”. Voor zijn stadgenoten moeten die woorden geklonken hebben als een donderslag bij heldere hemel, of als vloeken in de kerk. Toch aarzelt Jezus niet. Hij is door de Vader gezonden en Hij zal zijn taak vervullen tot het bittere einde.
Broeders en zusters, Lukas schreef zijn Evangelie voor ‘Theophilus’ en die naam betekent: ‘vriend van God’. Zijn wij niet allen ‘vriend van God’? Jezus heeft toch gezegd: “Ik noem u geen knechten, maar vrienden, want Ik heb u alles meegedeeld wat ik bij de Vader gezien en gehoord heb”. Dat is het goede nieuws, de Blijde Boodschap die Jezus ook ons kwam brengen: elke mens wordt tot in zijn diepste zijn op een hartstochtelijke wijze door God bemind. Niets kan Hem weerhouden voor ons ‘Liefde’ te zijn. Wanneer de Vader tot Jezus zei, bij zijn doop: “Jij bent mijn geliefde Zoon”, zegt Hij dezelfde woorden tot ieder van ons, niet alleen bij ons doopsel, maar altijd opnieuw: wij zijn de geliefden van God. Maar durven wij uitkomen voor ons christen zijn, durven we getuigen dat we volgelingen van Jezus zijn. Jezus schrok er niet voor terug zijn ware identiteit te openbaren, zijn identiteit als Messias, als de gezondene van God, als degene die door de profeten is voorzegd en naar wiens komst het volk van Israël sinds eeuwen hunkeren uitziet. Durven we Hem ook daarin navolgen?
Broeders en zusters, met ons doopsel heeft God ook ons gezalfd en heeft Hij ons dezelfde Geest gegeven als toen aan Jezus met de bedoeling dat wij de leer van Jezus zouden overnemen en er ook naar leven. Als christen delen we in de roeping van Jezus en is het ook onze zending goed te zijn voor elke medemens, om vredestichters te zijn, om elkaar te beminnen zoals God ons bemint. Christen zijn is leren leven naar het voorbeeld van Jezus, trachten Hem na te volgen en doen zoals Hij gedaan heeft.
Maar laat ons eerlijk zijn: soms gaat het onze krachten te boven. Daarom komen wij samen rond Jezus, luisteren we naar zijn Woord en laten we ons voeden met zijn Lichaam en zijn Bloed. Lukas schrijft in zijn Evangelie dat Jezus zich dikwijls terugtrok in de eenzaamheid en de stilte om te bidden tot zijn Vader. Hij zocht telkens het contact met zijn Vader, want Hij had maar één verlangen: de wil van de Vader te doen. Zo doen ook wij het in ons gebed, of wanneer we samen komen om eucharistie te vieren. Want de eucharistie, die we seffens zullen vieren, is voor ons een bron van nieuw leven, het Evangelie dat we met elkaar delen, het Brood en de Wijn waaraan we communiceren, zijn het Lichaam en het Bloed van Jezus, goddelijke kracht om onze zending te kunnen volbrengen. Het is de levende Heer Jezus die we hier in ons midden mogen herkennen. Amen
Download of print deze homilie als pdf
