Broeders en zusters,
In de eerste lezing hoorden we hoe de profeet Amos heftig tekeer gaat tegen hen die hun macht en hun rijkdom misbruiken om de armen te verdrukken. Hun enige betrachting is nog rijker te worden. En de profeet laat er geen twijfel over bestaan: God de Heer zal geen van hun daden ooit vergeten.
Wanneer de Heer profeten naar zijn volk zendt is het telkens opnieuw om het volk op te roepen tot bekering en tot geloof in de ene en ware God. Maar blijkbaar is het niet zo eenvoudig te geloven in de God van de Bijbel omdat het geloof moet omgezet worden in concrete daden. En daar gaat het precies om: geloven moet een werkwoord worden. Geloven in God heeft altijd te maken met een manier van “in het leven staan”. De innerlijke overtuiging over een God die ons in het leven houdt moet handen en voeten krijgen in de manier waarop wij met elkaar omgaan. Het woord voor zo’n manier van leven is “gerechtigheid”: mensen recht doen en ruimte geven zoals wij dat ook voor onszelf verwachten.
In het evangelie maakt Jezus dat heel concreet in een parabel over een rentmeester die het bezit van zijn heer verkwanseld heeft en daarom ontslagen wordt. Om zijn toekomst veilig te stellen roept hij al degenen die schulden hebben bij hun heer, bij zich en hij vermindert de schulden zeer aanzienlijk. Zo worden honderd vaten olie er vijftig en honderd maten tarwe worden er tachtig. En de heer prijst hem omdat hij met overleg gehandeld heeft.
Broeders en zusters,
Luther heeft ooit eens gezegd: ‘Waar je hart zich aan hecht, dat is eigenlijk je god’. We zouden dat woord zeer goed kunnen toepassen op het evangelie van vandaag. Het hart van de onrechtvaardige rentmeester is zodanig gehecht aan zijn bezit, dat hij zeer vindingrijk wordt in het veilig stellen van zijn toekomst.
Vanuit dit evangelie kunnen we ons de vraag stellen: ‘Waar hecht ons hart zich aan?’
Dat is de vraag, broeders en zusters, die we ons kunnen stellen: waar zijn wij het meest mee bezig: met geld en goed of met ons geloof. Met ons eigen rijk of met het Rijk van God. Niet dat we geld of bezit niet zouden nodig hebben, anders kunnen we niet menswaardig leven. En dat kan niet de bedoeling zijn. Maar misschien moeten we ons toch wat meer inzetten voor Gods Rijk van liefde en vrede en gerechtigheid.
En tenslotte zegt Jezus: ‘Wees betrouwbaar en denk er om dat je geen twee heren kunt dienen’. Net als de woorden van de profeet Amos uit de eerste lezing krijgen ook deze woorden een heel bijzondere betekenis met wat we vandaag weten, met wat ons schokt en zal blijven schokken. Want velen die betrouwbaar moesten zijn waren dat niet.
Uiteindelijk gaat het altijd weer over de liefde. Op het einde van ons leven zal God ons niet vragen hoeveel geld we hadden, of we carrière gemaakt hebben. Hij zal ons wel vragen wat we gedaan hebben voor de armen en de kleinen. S. Jan van het kruis zegt: ‘Op het einde van je leven, zal je alleen maar gevraagd worden: ‘Heb je mijn mensen bemind’. Of denk aan de woorden van Jezus: ‘Alles wat je voor één van de minsten van mijn broeders hebt gedaan, heb je voor Mij gedaan. Maar alles wat je voor hen niet hebt gedaan, heb je ook niet voor Mij gedaan’. Datgene dat we bezitten moet instrument worden van liefde. Het moet via ons hart de barmhartigheid van God doorgeven. Het is niet gemakkelijk. Alleen de kracht van de Geest kan het, de Geest die het hart omkeert en bekeert. Dan is het geld ook bekeerd en kan het gebruikt worden voor de opbouw van het Rijk Gods, een Rijk van liefde, vrede en gerechtigheid.
In deze eucharistie worden brood en wijn geofferd, die de gaven zijn van onze aarde en het werk van onze handen en die we zullen terugkrijgen omgevormd in het Lichaam en Bloed van Jezus. Deze teruggave is het antwoord van zijn liefde. God zoekt de armsten uit opdat zijn gaven vruchten zouden mogen dragen.
Laten we dan mensen zijn die vanuit hun geloof in de Heer meewerken aan de Kerk van Christus, die een Kerk van liefde is en van inzet voor God en voor elkaar.
P. Roeland
Download of print deze homilie als pdf
