+
Broeders en zusters,
Vandaag moeten we het doen met een verhaal. Het gaat over een ervaring op het kerkhof. Maria Magdalena bezoekt Jezus’ graf. Wat zij daar meegemaakt heeft, hebben we zojuist gehoord.
Johannes vertelt het in zijn taal, in de woorden die hem ter beschikking staan en ik hoop dat de heftigheid van het verhaal nog steeds aan komt. Een vrouw rouwt om de dood, maar haar lieve dode vindt ze niet. Jezus is niet in het graf. Zijn wezen, dat in God zijn oorsprong vond, is niet in het stof van de aarde ondergegaan. Ze begrijpt dat echter nog niet. Ze ervaart het met vrees, maar er ontwaakt hoop in haar hart. Precies om die ontwakende hoop vertellen we dit verhaal elk voorjaar, op Pasen, ingelijst met alleluia’s.
Maria Magdalena haastte zich naar Petrus en Johannes en zei tot hen: ‘Ze hebben de Heer uit het graf genomen en wij weten niet waar ze Hem hebben neergelegd’.
Ook Petrus en Johannes haastten zich naar het graf en ontdekten dat het leeg was. Niets wees op roof. De zwachtels waarin zijn lichaam gewikkeld was lagen er nog en ook de zweetdoek, zij het ergens afzonderlijk opgerold op een andere plaats. Nee, niets wees op roof, waarom ook? De autoriteiten hadden hun doel bereikt toen deze Messias niet van het kruis afkwam en God die Hij zijn Vader noemde er blijkbaar ook weinig voor voelde om in te grijpen. Nee, er bestond voor hen geen enkel motief om het lichaam van Jezus uit het graf weg te nemen.
Het lege graf is echter pas het begin. Het is een raadsel, een puzzel die onoplosbaar lijkt. Ik stel me dus een vraag: “Heeft dit lege graf betekenis voor ons, mensen van vandaag?”
Wat het lege graf werkelijk betekent komt pas later als blijkt dat deze gekruisigde en gestorven Heer als levende aan hen verschijnt. Jezus is uit de dood opgestaan, Hij is waarlijk verrezen, ja, Jezus leeft! Zijn graf is niet leeggeroofd. Nee. Hij heeft de dood van zijn macht beroofd! En die ontdekking die begon met Maria Magdalena op de vroege ochtend van de eerste dag van de week. De dag, die de wereld en het leven van ons mensen voorgoed heeft veranderd.
Ieder jaar staan wij op deze morgen, opnieuw stil bij dit verhaal omdat het mysterie van de dood van familie, van vrienden, van mensen die ons ons dierbaar zijn, vaak maakt dat ook wij nog niet helemaal begrijpen wat hier geschreven staat: dat Jezus uit de doden is opgestaan, dat Hij leeft!
Dat is iets dat wij jaar in jaar uit opnieuw in geloof mogen ontdekken en vieren. Ontdekken en vieren dat de dood zoals wij die kennen niet het laatste woord heeft. Dat vraagt om geloof, om het niet zelf zien van het lege graf en de verrezen Heer en toch geloven.
Het lege graf is er voor ons… om ons telkens wanneer wij bij het graf van een dierbare staan, ons eraan te herinneren dat wij dan wel moeten sterven, maar dat we niet meer langer dood zullen zijn. Want Hij die de Weg, de Waarheid en het Leven is, Jezus Christus, de verrezen Heer, Hij heeft de dood die wij eens allemaal moesten sterven voorgoed van zijn macht beroofd. Zijn lege graf vormt de grafstenen van onze dierbare overledenen om tot spiegels op de eeuwigheid. Daarom wensen we elkaar vandaag:
Zalig Pasen! De Heer is verrezen, alleluia.
o.a.m.d.g.
Download of print deze homilie als pdf
