+
Pasen, door de jaren zo vertrouwd geworden, Pasen 2020 zo anders dan alle vorige paaszondagen…
Het is alsof we nu pas écht beseffen hoe erg mensen lijden in deze tijden van de corona-pandemie. Ze is er ten alle kanten. Wij beseffen waar we eigenlijk geen rekening meer mee hielden: dat we broos zijn, dat een klein virus ons hele wereldbestel plat legt en …dat het al met al is verbonden: levensstijl, economie, gezondheid, ontspanning, werk, geloven …
Het lijkt erop dat Goede Vrijdag dit jaar de ganse Goede week overheerst en zelfs de paasvreugde een beetje verdringt. Op de sociale media circuleert een foto met een klein biddend kindje. Daarbij de sprekende tekst: “Lieve God, kunt U alstublieft 2020 verwijderen en opnieuw installeren? Het heeft een virus. Dank U wel.”
Het is één clip tussen zovele die nu circuleren en waarmee mensen met wat humor hun angst proberen te overwinnen…waarmee men verbondenheid probeert te maken over alle social distancing heen.
Maar zou het niet kunnen dat “de lieve God” uit het gebedje inderdaad 2020 heeft verwijderd en opnieuw geïnstalleerd?
Gebeurt niet precies in de paasnacht het ongeziene, ongehoorde: Gods liefde die de krachten van duisternis en kwaad overwint. In zijn eerste brief aan de christenen in Korinthe is Paulus heel duidelijk: “Doe het oude zuurdeeg weg” en “we moeten ons feest niet vieren met het oude zuurdeeg”. “Want ons paaslam is geslacht: Christus zelf”.
In de visie van de evangelist Johannes is Jezus aan het kruis gestorven in de namiddag van de dag ter voorbereiding op het joodse Paasfeest.
De Pesachlammeren werden ´s middags geslacht om ´s avonds bij de sedermaaltijd te worden gegeten. Jezus is volgens Johannes gestorven op het ogenblik dat de paaslammeren geslacht werden. Zoals bij het paaslam wordt ook bij Jezus geen been verbrijzeld. Jezus is voor de evangelist het ware paaslam. Ook de apostel Paulus verwijst naar Jezus als het ware paaslam: “ge moet immers zijn als ongedesemd brood omdat ons paaslam, Christus, is geslacht’ (1 Korintiërs 5:7b). Er is echter geen aanwijzing in de Bijbel dat het paaslam de zonde van de wereld wegdraagt. Het slachten van het paaslam staat in het teken van bevrijding.
De voorbije maanden raakte onze stad meer en meer in de ban van “het Lam”… Het retabel van Jan Van Eyck.
Je moet eens goed naar het tafereel kijken: Er is wat bijzonders : het lam, dat geslacht is, staat. Het ligt niet neer, maar het staat rechtop. Dat het staat verwijst naar de opstanding. Jezus is gedood aan het kruis, geslacht als een lam.
Met Pasen is Hij opgestaan. Het lam leeft en staat.
Johannes ziet in Jezus een paaslam: het heeft de dood achter zich gelaten en staat, rechtop. Het leeft!
Wanneer Jezus de geest geeft op het kruis, gaat Hij naar de Vader. In het evangelie van Johannes is het kruis van Jezus zijn verheffing en verheerlijking.
Maar het duurt nog vooraleer de leerlingen zijn verrijzenis echt begrijpen. Mattheus verkondigt de verrijzenis met de meeste bravour: “Plotseling ontstond er een hevige aardbeving en een engel van de Heer daalde uit de hemel, kwam naderbij, rolde de steen weg en zette, zich daarop neer” (Mt. 28,2). De engel verkondigt de verrijzenis van Jezus. Wij zien de weggerolde steen, maar wij zien Jezus niet verrijzen. Het open graf is al een teken van hoop, maar Jezus zien we niet onmiddellijk.
De eerste Paasdag was geen onmiddellijke doorbraak. Er was aarzeling die dag.
Het heeft wat geduurd eer de apostelen konden geloven dat Jezus leefde. De allereerste paasdag was een dag van verwarring en verrassing. De vrienden van Jezus waren bedroefd. Maria Magdalena trok in de paasochtend naar het graf. Ze vond het graf geopend en ging het snel vertellen aan Petrus en Johannes. Tot op het einde van het evangelie van Mattheus zijn er leerlingen die twijfelen (Mt. 28,17).
De Emmaüsgangers hebben moeten wachten tot de avond van Pasen om echt te beseffen dat Jezus als de Verrezen Heer bij hen is. Meer dan de andere jaren zijn we compagnons van het koppel op weg naar Emmaüs en vragen samen met hen naar de zin van dit alles. Waarom overkomt ons deze wereldwijde ramp?
In onrust gebrachte mensen voelen dat ze hun vertrouwde Jezus kwijt zijn en ze zeggen zoals Maria Magdalena: “Ze hebben mijn Heer weggenomen en we weten niet waar ze hem hebben neergelegd.” Maria Magdalena heeft gezocht. Zoekend heeft ze hem gevonden.
We zullen de Verrezen Jezus ontmoeten, zo we samen met anderen ons geloof verdiepen. Zij die zoals Johannes heel vlug kunnen lopen en zij van wie de stap trager is, zoals deze van Petrus.
Pasen openbaart de blijvende liefde tussen de Vader en de Zoon en tussen Jezus en alle mensen. Waar liefde is, daar is feest. “Ubi caritas gaudet, ibi est festivitas .”, schrijft Johannes Chrystomos.
Mogen velen er in delen. Ook nu. Zalige Paasdag!
o.a.m.d.g.
Download of print deze homilie als pdf
