+
Het evangelie dat we zopas beluisterden is toch een beetje eigenaardig en Jezus kan ons vanuit die tekst zelfs heel ongewoon over komen. Eerst doet Hij of Hij de vrouw niet hoort. Verder heeft ze een dubbel nadeel: ze is niet alleen een vrouw, ze is ook een Kanaänitische, dus een heidense vreemdeling. Mensen die door de joden zozeer geminacht worden dat ze hen honden noemen, wat Jezus trouwens ook doet.
Maar dan gebeurt het: de vrouw staakt haar vragen aan Jezus niet, ze gaat zelfs zover dat ze meegaat in de scheldpraat van Jezus over de honden waartoe ze als vreemde behoort. Jezus is daardoor zo getroffen dat Hij haar smeekbede naar redding van haar dochter inwilligt.
Jezus feliciteert de vrouw zelfs om haar groot geloof. “De kracht van deze vrouw die erin slaagt hindernissen te overwinnen, moet gezocht worden in haar moederlijke liefde en in het vertrouwen dat God haar verzoek kan inwilligen. Dit doet me denken aan de kracht van vrouwen. Met deze kracht zijn ze bekwaam om grote dingen te bekomen. Wij hebben er zovele gekend. We mogen zeggen dat de liefde haar geloof stimuleert en op zijn beurt wordt het geloof de beloning van de liefde”, aldus Paus Franciscus.
Zij maakt Jezus bewust dat God er is voor alle mensen, niet alleen voor de joden. We hoorden er ook over in de eerste lezing. Ze eist daarbij geen grote dingen, een kruimeltje is al genoeg: de genezing van haar dochter.
Dat God er is voor alle mensen komt ook heel uitdrukkelijk tot uiting in de eerste lezing. Daarin zegt God de Heer zelf dat vreemdelingen even goed tot het uitverkoren volk behoren als de joden, maar er zijn wel voorwaarden aan verbonden: ze moeten God dienen, zijn naam met liefde vereren, trouw blijven aan zijn verbond en de Sabbat onderhouden. Wanneer ze dat doen, brengt Hij hen naar zijn heilige berg en geeft Hij hun vreugde in zijn huis van gebed.
Het klinkt misschien wat sterk, maar het geloof van de kanaänitische vrouw heeft ook Jezus tot inzicht gebracht. Jezus had er een vaste voorstelling van, naar wie Hij was gezonden, wie Hij moest verlossen. Maar deze vrouw stelt dat in vraag en verandert Jezus’ inzicht totaal.
Jezus ziet in dat Hij van mening moet veranderen, en Hij doet dat ook. Hij geneest van het enge gezichtsveld op de verloren schapen uit het huis Israël. De vrouw is daar de oorzaak van. Van toen af richt Jezus zijn blik meer en meer op alle mensen.
Dat beeld van Jezus is heel anders dan het beeld dat wij gewoon zijn: de voorstelling dat Jezus reeds altijd alles wist, dat Hij van het begin af helemaal klaar was. Neen, Jezus heeft zich veranderd.
Ook dat geeft me moed. Wanneer Jezus zich veranderd heeft, wanneer Hij zich liet overhalen, wanneer ook Hij zich verder ontwikkeld heeft, dan moeten ook wij daarvoor open staan.
Het verhaal van de Kanaänitische vrouw en haar dochter is een genezingsverhaal. Het toont ons aan dat genezing niet alleen het lichaam betreft. Ook ons denken moet en kan heel worden.
En dan zijn we bij Jezus in het beste gezelschap.
o.a.m.d.g.
