+
Ieder van ons kent de vele schilderijen die je vertellen van Maria die als gekroonde Koningin in de hemel troont. Iets wat gelovige christenen al heel lang belijden, maar pas in 1950 werd het een geloofspunt.
We vieren vandaag tegelijk de dood, de verrijzenis, het binnengaan in de hemel en de kroning van Maria in de hemel.
Maria krijgt daardoor een unieke plaats in de heilsgeschiedenis. Ik ben er dan ook niet over verwonderd dat Maria vereerd wordt in heel veel bedevaartsoorden en in duizenden kerken en kapellen. De vele bedevaarten en de miljoenen brandende kaarsjes zijn daarbij niet het symbool van overdrijving in de mariadevotie, maar van het vertrouwen van mensen in Maria. Maria is gewoon de meest toegankelijke figuur van ons geloof. Ze is een mens, net zoals wij. En ze is een moeder, dus heeft ze ook de eigenschappen van een moeder. Ze gelooft in de weg van haar Zoon, en ze hoopt dat dit een goede, een mooie weg zal zijn. In alle omstandigheden kent ze alleen maar liefde, begrip en geduld. Ook wanneer haar Zoon een weg opgaat die zij niet kent, blijft ze zijn liefhebbende moeder. En wanneer Hij als een gemene misdadiger gekruisigd wordt, staat ze aan zijn kruis.
Bij dit hoogfeest toont de liturgie ons het juiste perspectief: de ‘koningin van de hemel’ is tegelijk de ‘nederige dienares’. Maria weet dat het goede wat haar overkomt Gods gave is, onverdiende genade. Precies haar onvoorwaardelijk vertrouwen in God maakt haar de gelovige bij uitstek.
We hebben het heel duidelijk gehoord in het evangelie. Maria bezingt in haar loflied Gods almachtige barmhartigheid. Hij is het die onverdiend wondere dingen aan haar doet.
De tweede lezing uit de eerste Korintiërsbrief heeft het uitdrukkelijk over een ‘rangorde’ waar Christus de eerste plaats bekleedt: ‘Zoals allen sterven in Adam zo zullen ook allen in Christus herleven. Ieder in zijn eigen rangorde: als eerste en voornaamste Christus, vervolgens, bij zijn komst, zij die Christus toebehoren. (…) Hij zal het koningschap uitoefenen tot Hij al zijn vijanden onder zijn voeten heeft gelegd’ (zie 1 Kor 15, 20-26). De Vrouw die in de eerste lezing uit het boek van de Openbaring wordt geportretteerd als ‘bekleed met de zon, de maan onder haar voeten en op haar hoofd een kroon van twaalf sterren,’ kan dat maar zijn omdat zij Christus als Heer heeft.
Op het retabel van het Lam Gods, in de Sint-Baafskathedraal, staat Maria twee keer afgebeeld. Op de achterkant, wanneer het veelluik gesloten is, zien we het tafereel van de boodschap. De engel Gabriel groet Maria, de Heilige Geest overschaduwt haar. Een tussenruimte schept een afstand. We hebben een blik op de stad en zien het vaatwerk in de keuken, met een handdoek erbij. Maria, ze staat aan het begin van het Nieuwe Testament.
Wanneer het retabel geopend is, zien we links in het centrale bovengedeelte Maria ingetogen zitten: in het blauw gekleed, met een vroom boek in de hand en een kroon op het hoofd.
Boven in het midden troont Jezus, de Pantocrator, een tiara op het hoofd, een kroon voor zijn voeten. Rechts van Jezus is het luik met Johannes, in het groen gekleed, zacht verwijzend naar Jezus. Jezus Christus is de centrale figuur, als lam geofferd. Het lam staat op de troon, geprezen door engelen en met mensen uit alle volken en talen (Apoc. 7,9-12).
In de prefatie zal ik bidden : “Op deze dag is de Maagd, de Moeder van God, ten hemel opgenomen. Zij is het begin, het beeld van de kerk der voleinding. Zij houdt de hoop in ons levend en is een troost voor het volk onderweg.” Zo wordt de band gemaakt tussen de voltooiing van het leven van Maria en de hoop van ons christen mensen.
In het eucharistisch gebed van vandaag vragen we: “Laat ons toe in de gemeenschap van uw heiligen, dat wij met Maria, de Maagd en Moeder Gods, met uw apostelen en martelaren en al de anderen die U genegen zijn, dankbaar uw Naam aanbidden en U prijzen door Jezus Christus, onze Heer” (Eucharistisch gebed, XI).
Tenslotte, dat Maria ten hemel is opgenomen, zet haar niet op afstand van ons gelovigen, integendeel, zij is ‘één van ons’, ook aan ons heeft God grote dingen gedaan. Daarom is er reden tot vreugde en hoop voor iedereen, want in haar is het geluk werkelijkheid geworden waartoe ieder van ons bestemd is. Zo klinkt het in het gebed dat de dag afsluit: “Open onze ogen voor het geluk dat ons wacht en laat ons met Maria delen in uw heerlijkheid.”
o.a.m.d.g.
Maria afgebeeld op het Lam Gods
