+
We lezen uit het Evangelie van Matteüs. Van bij het begin, al in het eerste hoofdstuk, wordt er over Jezus gezegd: “Het meisje dat nog maagd is zal in verwachting raken en een zoon krijgen. De mensen zullen Hem Immanuël noemen. Dat betekent: ‘God is met ons.’ (Mt. 1, 23) Vandaag op Hemelvaart komt de evangelietekst uit het laatste hoofdstuk: “Ik ben met u, alle dagen, tot aan de voleinding der wereld.” Meteen de laatste zin van het Matteüsevangelie.
Het beeld ‘hemelvaart’ betekent dat iemand heel bijzonder is en bij God hoort. Jezus was beslist niet de enige die ten hemel gevaren is. Het verhaal van de profeet Elia (2 Kon 2) is ons in de Karmel heel bekend. Ook daar lezen we van een eerder spectaculaire hemelvaart. Er is sprake van een wagen van vuur, met paarden ervoor, die afdaalt en Elia mee opneemt.
Hemelvaart: er is geen sprake van Jezus die omhoog stijgt, zoals we op vele schilderijen kunnen zien. Er is vooral een zending: “gaat dus en maak alle volkeren tot mijn leerlingen en doopt hen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest”.
Het is wat Jezus de leerlingen toen heeft opgedragen. Het is wat Hij nog steeds verwacht van ons vandaag. Vlaanderen heeft veel missionarissen uitgezonden de hele wereld door. En ook vandaag zijn er zoveel goede catechisten die werken in de eerste communie- of vormselcatechese. Ik denk ook aan grootouders die hun kleinkinderen vertellen over Jezus … er is nog zoveel meer. Ja, er is veel verkondiging waarvoor we dankbaar moeten zijn. Wat dat betreft hebben veel mensen Jezus’ opdracht ter harte genomen.
Maar er is meer: Jezus zegt hier heel duidelijk dat je door het doopsel zijn volgeling wordt. Vandaag laten meer en meer ouders hun kinderen niet dopen. “Ze moeten zelf kunnen kiezen als ze ouder zijn geworden”. Ik kan in die gedachte nog wel inkomen. Maar hoe kan een jong volwassene kiezen voor Jezus Christus wanneer hij of zij nooit in écht contact komt met Jezus en met zijn boodschap? Niettemin zien we hoe het aantal volwassenen die worden gedoopt in al onze bisdommen in stijgende lijn gaat.
Wij, hier in de kerk vandaag, noemen ons christenen, dat wil zeggen: we willen mensen zijn die met díe gezindheid willen leven zoals we die bij Jezus Christus leren kennen.
Mensen, hier draait het voor mij om. Dat wij Christus willen kennen, omdat voor ons leven Christus is. Wat het feest van Hemelvaart me vooral vertelt is dat we om Jezus te kennen niet naar de hemel moeten staan staren. Hemelvaart wijst me op onze gemeenschappelijke zending: ook andere mensen Jezus Christus leren kennen.
Dat betekent eerst en vooral dat we de evangelies moeten lezen, herlezen en in ons hart de gezindheid van Jezus moeten laten groeien. Ten tweede: wordt ook duidelijk dat wij vandaag met onze neus op de aardse werkelijkheid worden geduwd. “Mensen van Galilea, wat staan jullie naar omhoog te kijken?” Ons werk is hier en nu, ga aan de mensen zeggen wat je van mij gezien en geleerd hebt, bouw samen verder aan het Rijk Gods. Sticht vrede, beoefen gerechtigheid, wees vol respect voor de je toevertrouwde schepping.
Bij momenten kan dat heel moeilijk lijken. Onze moderne samenleving zit niet te wachten op de christelijke boodschap. Dat kan wel zo zijn…maar Hemelvaart roept ons op om bescheiden, maar klaar en duidelijk, over Jezus Christus te vertellen, roept ons op om met ons concrete leven te tonen dat het ons menens is. Niet omdat we beter zijn dan andere mensen, maar omdat we geloven dat ook al is Jezus aan onze ogen onttrokken, Hij er voor ons is. Zijn belofte is “Ik ben met u, alle dagen”.
