Ik deed mijn ogen dicht…
Het is de overgave die ons naar God leidt.
Ik ben nog jong, maar ik geloof dat ik soms toch heel wat heb geleden.
O als alles in het honderd liep,
als het heden zo’n pijn deed en de toekomst er nog somberder uitzag,
deed ik mijn ogen dicht en als een kind gaf ik mij over in de armen van mijn Vader die in de hemel is…
Wij kijken te veel naar onszelf, wij zouden willen zien en verstaan, wij hebben nog geen vertrouwen genoeg in Hem die ons omringt met zijn liefde. We moeten niet blijven stilstaan bij het kruis en het op zichzelf bekijken. Neen, wij moeten ons bezinnen vanuit ons geloof, en hoger stijgen, en het kruis zien als een instrument in dienst van Gods liefde.
‘Eigenlijk is er maar één ding nodig. Maria heeft het beste deel gekozen, en het zal haar niet ontnomen worden’. Dat ‘beste deel’ dat mijn privilege schijnt te zijn in mijn geliefde eenzaamheid van de karmel, biedt God aan iedere gedoopte aan. Hij biedt het je aan, te midden van al je werk en zorgen als moeder. Geloof maar dat Hij niets anders wil dan je altijd maar verder binnenleiden in Hem. Geef je dus met al je zorgen aan Hem over…
L129
