De heilige Cyriacus Elia Chavara, medestichter en eerste generale prior van de Congregatie van de Karmelieten van Maria Immaculata, werd geboren te Kainakary in Kerala (India) op 10 februari 1805, in een christelijke familie die behoorde tot de Nasrani, afstammelingen van de eerste christengemeenschap gesticht door de apostel Thomas in de eerste eeuw. Hij trad in het seminarie in 1818 en werd priester gewijd in 1829. Hij deed zijn religieuze professie in de Karmel in 1855.
In 1861 werd hij vicaris-generaal benoemd voor de Syro-Malabaarse Kerk. In deze hoedanigheid verdedigde hij de kerkelijke eenheid die bedreigd werd door een schisma, toen Mar Tomas Rochos gezonden werd om nestoriaanse bisschoppen te wijden. Gedurende heel zijn leven werkte hij voor de vernieuwing van de Kerk in Malabar. Hij was ook medestichter, in 1866, van de Congregatie van de Zusters van de Moeder van de Karmel.
Cyriacus Chavara stichtte in 1846 een Instituut voor Sanskriet-studies in Mannamar. Opmerkelijk is dat hij de eerste Indiër was die, reeds in het begin van de 19de eeuw, niet alleen “onaanraakbaren”durfde toe te laten tot een school, maar hen ook Sanskrietonderwijs gaf, wat verboden was voor lagere kasten en daarmee sociale verboden op basis van kaste uitdaagde. Hij verschafte de leerlingen ook een middagmaal, een gebruik dat later werd overgenomen door meerdere andere scholen. Hij moedigde de mensen ook aan om dagelijks een deel van hun maaltijd af te staan aan de armen. Verder introduceerde hij in de Kerk van Kerala het bidden van de Rozenkrans, de Kruisweg en de Eucharistische Adoratie.
Bovenal was hij een man van gebed, vol ijver voor de Heer in de eucharistie en hij was de Onbevlekte Maagd bijzonder toegewijd. HIj stierf te Koonammavu op 3 januari 1871. Zijn lichaam werd overgebracht naar Mannanam in 1889.
Hij werd heilig verklaard op 14 maart 2014.
