(Firenze, 2 april 1566 – aldaar, 25 mei 1607)
Caterina de’ Pazzi werd geboren op 2 april 1566 als dochter van Camillo de’ Pazzi en Maria Buondelmonte, een aanzienlijke adellijke familie in Firenze. Toen ze negen was, leerde de huiskapelaan haar mediteren over de Passie van Jezus, volgens een toen net gepubliceerd boek; het zou een van de weinige bezittingen zijn die ze meenam toen ze in het klooster trad. Drie jaar later ervaarde ze, in het bijzijn van haar moeder een eerste religieuze extase. Er zouden nog vele mystieke ervaringen volgen.
Haar vader zond haar naar de zusters van de Orde van Malta, zodat ze een opvoeding zou krijgen die haar voorbereidde op een huwelijk met een jonge edelman. Caterina kon haar vader echter overtuigen dat ze geroepen was tot het monastieke leven en hij gaf uiteindelijk de toestemming voor haar intrede in het karmelietessenklooster van Santa Maria degli Angeli in Firenze. Ze had dit uitgekozen omdat ze dan dagelijks ter communie kon gaan. In 1583 werd ze er aanvaard als novice en nam ze de naam Maria Magdalena aan. 
In de Karmel leidde ze een verborgen leven van gebed en zelfverloochening, legde zichzelf zeer strenge verstervingen op en deed regelmatig aan zelfkastijding. Zij bad vurig voor de vernieuwing van de Kerk.
Kort na haar intrede werd ze ernstig ziek. Toen een medezuster haar vroeg hoe ze zoveel pijn kon verdragen zonder te klagen, wees ze naar het kruis en zei:“Wie steeds het lijden van Jezus in gedachten houdt, en het eigen lijden door Zijn Passie opdraagt aan God, vindt pijn zacht en aangenaam”. Omdat haar einde nabij leek, beslisten haar oversten haar professie te laten plaatsgrijpen in een private ceremonie, terwijl ze in de kapel op een bed lag. Onmiddellijk daarna ervaarde ze een extase die ruim twee uur duurde. Dit herhaalde zich gedurende 40 dagen, elke morgen na de communie. Om haar te beschermen tegen mogelijk misleiding en om de mystieke openbaringen en extases te bewaren, vroeg haar biechtvader om haar ervaringen te dicteren aan haar medezusters. 
De notities staan bekend als “I quaranti giorni“ (De Veertig Dagen). In de daarop volgende zes jaar werden drie boekdelen toegevoegd, met haar getuigenis over een vijf jaar durende beproeving die ze onderging, haar visie op de groei naar volmaaktheid van vrouwen in religieuze ordes en een verzameling brieven.
Er werd beweerd dat Maria Magdalena de’ Pazzi gedachten kon lezen en de toekomst kon voorspellen. Zo zou ze tijdens een extase de verkiezing van Kardinaal Alessandro de’ Medici tot paus (de latere Leo XI) voorspeld hebben. Naar verluidt zou ze verschenen zijn aan verschillende mensen op grote afstand en zou ze zieken genezen hebben. Op latere leeftijd zou ze ook de stigmata ontvangen hebben.
Maria Magdalena de’ Pazzi overleed op 41-jarige leeftijd op 25 mei 1607. Ze werd begraven in het koor van de kloosterkapel. Bij haar heiligverklaring in 1668 door paus Clement X bleek haar lichaam onaangetast. In november 2004 werd zij door paus Johannes Paulus II als voorbeeld voor de Katholieke Kerk gesteld.
✧
Heilige Geest,
U klopt aan alle harten, maar U klopt zacht en tracht ieder ertoe te bewegen zich bereid te houden uw gaven te ontvangen.
Zacht zingt uw stem in ons hart,
Zacht klinkt uw klacht.
U juicht en weent, terwijl U allen opwekt zich voor U te openen.
Laat mijn verstand uw goedheid bewonderen,
Laat mijn wil zich naar uw goedheid richten,
laat mijn geest uw mateloze goedheid beschouwen,
O Geest die uzelf en uw gaven uitstort in onze ziel.
✧
Een boeiende inkijk in haar mystieke ervaringen → http://www.wegennaareenheid.nl/Christelijke-mystici/maria-magdalena-de-pazzi
