Foto: het Edith Stein monument door Bert Gerresheim in Keulen
Karmelitaanse teksten voor 6 augustus 2020
Hoewel er geen gebedsdiensten gehouden worden geven wij jullie toch wat voedsel voor persoonlijk gebed en bezinning.
Onze God is een God die verlost,
De Heer onze God ontrukt aan de dood.
Drie leerlingen mochten getuige zijn van de Heerlijkheid van Jezus op de berg Thabor. Daardoor werden zij gesterkt voor de uren van beproeving. De avond voor Zijn lijden heeft Jezus in de hof van Olijven uren van doodstrijd doorstaan omwille van ons. Wij mogen een uur bij Hem waken uit dankbaarheid voor wat Hij voor ons deed en in verbondenheid met mensen die het in deze tijd moeilijk hebben. Voor de aanbidding laten we ons helpen door enkele teksten van Edith Stein die wij zondag vieren. In het vooruitzicht op het hoogfeest van O.L.Vrouw willen wij eerst de → glorierijke geheimen overwegen.
zr. Teresia Benedicta :
Het ‘uw wil geschiede’ in zijn volle omvang moet het richtsnoer zijn van het christelijk leven. Het moet het verloop regelen van de hele dag, van ’s morgens tot ’s avonds, de loop van het jaar en de hele levensloop. Dat zal dan ook de enige zorg van de christen zijn. Alle andere zorgen neemt de Heer op zich. Maar deze ene zorg blijven wij houden, ons leven lang. Objectief genomen is het zo, dat we er niet definitief zeker van zijn, dat wij altijd op Gods wegen zullen blijven. Zoals de eerste mensen uit het kindschap Gods in de verwijdering van God konden vallen, zo staat ieder van ons altijd op de rand tussen het niets en de overvloed van goddelijk leven. En vroeg of laat gaan we dat ook subjectief aanvoelen. In de kinderdagen van het geestelijk leven, als we net begonnen zijn ons aan Gods leiding over te geven, voelen we die leidende hand heel vast en stevig; zonneklaar ligt voor ons, wat we te doen en wat we te laten hebben. Maar zo blijft het niet altijd. Wie Christus toebehoort, moet het hele leven van Christus doorleven. Hij moet tot de mannenmaat van Christus rijpen, eens moet hij de kruisweg opgaan, naar Getsemane en naar Golgotha. En al het lijden dat van buiten komt is niets in vergelijking met de donkere nacht van de ziel, wanneer het goddelijk licht niet meer straalt en de goddelijke stem niet meer spreekt. God is er wel, maar Hij is verborgen en zwijgt. Waarom dat zo is? We spreken nu over Gods geheimen en daar kunnen we niet ten volle in doordringen. Maar een beetje naar binnen kijken kunnen we wel. God is mens geworden om ons opnieuw te laten delen in Zijn leven. Daarmee begint het en dat is het laatste doel. (Tot zover de tekst van Edith Stein.)
Een medebroeder schreef ergens: ‘God weet dat, indien Hij ons al te vroeg en al te lang zijn gelukkig makende aanwezigheid zou laten ervaren, wij ons zo tevreden zouden voelen over onze liefde tot Hem dat wij meer aan die liefde zouden denken dan aan Hem. God wil onze hoogmoed en eigenliefde alle vaste steunpunten ontnemen’. De kern van Gods wezen is: zichzelf geven. Alleen in het geven van onszelf kunnen wij groeien naar het beeld van onze Schepper. Het geven van zichzelf, het loslaten van eigen zorgen, het zich in de armen werpen van de Vader, het is de houding van een kind dat durft vertrouwen.
Daarover schrijft zuster Elisabeth: Dit is het geheim om het plan van God te realiseren: jezelf vergeten, uit jezelf treden, geen rekening meer houden met jezelf, opkijken naar de Heer, naar Hem alleen, en zowel vreugde als pijn aanvaarden als rechtstreeks voortkomende uit zijn liefde. Dan ga je leven op een hoogvlakte vol vrede.
Over het bidden in de nacht schreef zr. Elisabeth aan haar zus: Laten we met de heilige Johannes ‘geloven in de Liefde’. Als wij de Heer bezitten in ons binnenste, wat geeft het dan als de nacht onze hemel verduistert? Als Jezus schijnt te slapen, o laten ook wij dan rusten bij Hem, kalm en stil, zonder Hem wakker te maken, wachtend in geloof… Wanneer jouw kinderen Sabeth en Odette in de armen van hun moedertje zijn, me dunkt dat het hun dan weinig deert of het regent of de zon schijnt… We moeten die kleintjes navolgen en met dezelfde eenvoud leven in de armen van God…
zr. Teresia Benedicta :
Het hart van de Drie-eenheid klopt voor ons in het tabernakel waar U verborgen woont zo mysterieus in die kleine witte hostie doordrongen van stilte. Met vreugde ziet U mij er heel dichtbij komen. Uw blik vol liefde laat U versmelten in de mijne en U neigt uw oor naar mijn zacht spreken. U vervult de diepte van mijn hart met uw vrede. En toch kan uw liefde niet tevreden zijn met die uitwisseling die ons nog gescheiden houdt, het verlangen van uw Hart vraagt om meer. U komt als voedsel voor mij, iedere dag en uw Lichaam en uw Bloed zijn voor mij wijn en feestmaal. Een verbazingwekkend wonder dat U daar vervult. Uw Lichaam doordringt mysterieus het mijne en ook uw Ziel komt zich met de mijne verenigen. Ik ben dan niet meer wat ik tevoren was.
Heer, laat mij blind de wegen gaan die de uwe zijn. Ik wil uw leiding niet verstaan, ik ben uw kind, zo klein. U bent God, mijn Vader, Vader van de wijsheid. Al voert mijn weg ook door de nacht, U brengt mij nader in uw nabijheid. Heer, laat geschieden wat U wilt, ik ben bereid; ook als U nooit mijn verlangen stilt, in deze tijd. Want U bent Heer, ook van de tijd; het wanneer behoort alleen aan U. O schenk me eens het eeuwig nu. Doe alles zoals U het bedenkt, in uw liefdevol verlossingsplan. En als U stil ten offer wenkt, maak dan, Heer, dat ik het kan. Leer mij nooit meer toe te geven, aan dat kleine ik van mij. Dat ik enkel nog mag leven, stervend aan mijn ik voorbij.
Rozenkrans: Glorierijke geheimen
1ste Glorierijk geheim: Jezus verrijst uit de doden: Doorheen de muren komt Hij de verblijfplaats van de leerlingen binnen, toont Zijn handen en zegt: Vrede zij U. Hij geneest de wonden van hun hart en herstelt de pijn van hun goede Vrijdag. Bidden wij voor mensen die opgesloten zitten in zichzelf, in de pijn die hen is aangedaan, in onmacht, angst en verdriet.
2de Glorierijk geheim: Jezus stijgt op naar de hemel: naar zijn Vader en onze Vader. Als een medelijdend en trouw hogepriester behartigt Hij onze belangen bij God om voor ons genade te bekomen, barmhartigheid en tijdige hulp. We mogen elkaar dragen in dit geloof en in onderlinge liefde.
3de Glorierijk geheim: De heilige Geest daalt neer op de apostelen: Jezus had gezegd: ‘Het is goed voor u dat Ik heenga, anders kan de Helper niet komen. Blijft in de stad totdat je zal zijn toegerust met kracht uit den hoge’. Bange apostelen worden dappere verkondigers, die niet meer leven voor zichzelf, maar voor de Heer en die in staat zijn meer gehoor te geven aan God dan aan mensen. Vragen wij aan Maria de genade dat wij ons in alles zouden laten leiden door de heilige Geest.
4de Glorierijk geheim: Maria wordt met ziel en lichaam opgenomen in de hemel: Nu reeds mag zij delen in de verrijzenis van haar Zoon. Ook wij mogen toeleven naar het moment waarop wij zullen opgenomen worden in de hemel, wetend dat het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid waarvan ons de openbaring te wachten staat. Bidden wij om bevrijding en verlossing voor mensen die leven in verdrukking.
5de Glorierijk geheim: Maria wordt gekroond in de hemel: Wie zichzelf vernedert zal verheven worden. God doet grote dingen aan kleine mensen. We kunnen bidden om genade van bevrijding voor mensen die gevangen zitten in de boeien van het kwaad en om de doorbraak van Gods Rijk in deze moeilijke tijd.