Karmelitaanse teksten voor 5 november 2020
Hoewel er geen gebedsdiensten gehouden worden geven wij jullie toch wat voedsel voor persoonlijk gebed en bezinning.
Onze God is een God die verlost, de Heer onze God ontrukt aan de dood.
De laatste avond van Zijn leven heeft Jezus gestreden in gebed en zo de strijd van elke mens doorstaan. Uit dankbaarheid daarvoor willen wij dit uur met Hem waken. Zondag vieren wij de heilige Elisabeth en daarom laten wij ons voor dit gebedsuur helpen door enkele teksten die haar het meest eigen zijn. We overwegen eerst de → glorierijke geheimen
Aan madame de Sourdon schrijft Elisabeth:
Ja, lieve mevrouw, laten we met God leven als met een Vriend. Laten we ons geloof levend houden om door alles heen met Hem verenigd te blijven. Dit deden de heiligen. We dragen onze hemel in ons, vermits dezelfde God die de gelukzaligen verzadigt in het glorielicht, Zich aan ons schenkt in het geloof en in het geheim. Ik denk mijn hemel gevonden te hebben op aarde, want de hemel is God en God is mijn ziel. De dag waarop ik dit begreep, is in mij alles helder geworden. Dit geheim zou ik in stilte willen meedelen aan allen die mij dierbaar zijn, opdat ook zij door alles heen steeds bij God zouden blijven en dit gebed van Christus bewaarheid wordt: ‘Vader, dat zij één mogen zijn’. (L122)
Aan een vriendin:
O, kon ik je toch maar het geheim van het geluk duidelijk maken zoals God het aan mij geleerd heeft. Je moet je, zoals ik, een klein celletje bouwen in je hart. Weet dat God daar is en ga er af en toe eens binnen. Als je je gespannen of ellendig voelt, gauw naar binnen en vertrouw dat allemaal toe aan de Meester. Och, als je Hem een beetje beter kende, dan zo bidden je niet vervelen! Naar mijn menig is bidden een rust, een ontspanning: je gaat heel eenvoudig naar Hem die u liefheeft, je vertoeft bij Hem als een kindje in de armen van zijn moeder en je laat je hart de vrije loop. Je kwam destijds zo graag bij mij zitten om eens vertrouwelijk met me te praten. Zo moet je ook naar Hem gaan. (…) Door jezelf te vergeten en je in Gods armen te werpen, verheerlijk je God méér en schenk je Hem méér vreugde dan door je telkens weer over jezelf te buigen en door alle mogelijke gewetensonderzoeken! Dat plooit je maar over je eigen zwakheid heen, terwijl je juist in je diepste wezen een Redder hebt die je elke minuut rein wil maken. Hij wil dat je elk ogenblik uit jezelf treedt, je zorgen loslaat en je terugtrekt in die eenzaamheid die Hij zich koos in het diepste van je hart. Hij is daar altijd, ook al voel je Hem niet. Hij wacht op jou en Hij wil met jou ‘een goddelijke ruil’ aangaan, een intimiteit beleven van Bruidegom en bruid. Door dit onophoudelijke contact, zal Hijzelf je bevrijden van je zwakheden, je fouten, je vrees. Je wordt niet rein door naar je ellende te kijken, maar naar Hem die helemaal reinheid en heiligheid is. (L249)
Naar het einde van haar leven schrijft zij aan haar vriendin:
Beste Antoinette, in het licht van de eeuwigheid ziet men de dingen zoals ze in werkelijkheid zijn…O hoe leeg wordt dan alles wat niet voor God en met God gedaan werd. Ik smeek je, druk overal het zegel van de liefde op! Alleen de liefde blijft. Het leven is zo ernstig: elke minuut wordt ons geschonken om dieper wortel te schieten in God, zoals Paulus zegt, zodat de gelijkenis met ons goddelijk Voorbeeld steeds treffender mag worden en de vereniging met Hem steeds inniger. Maar ziehier het geheim om dit plan van God te realiseren: jezelf vergeten, jezelf verlaten, geen rekening meer houden met jezelf, opkijken naar de Meester, alleen maar naar Hem, en zowel de vreugde als de pijn aanvaarden als direct voortkomend uit zijn liefde. Dan ga je leven op een hoogvlakte vol vrede. Mijn lieve Antoinette, ik laat je mijn geloof na in de aanwezigheid van God die helemaal liefde is en die in ons woont. Ik mag het je wel zeggen: deze intimiteit met Hem daarbinnen in ons was de mooie zon die mijn leven overstraalde en er reeds hier op aarde een hemel van maakte. Zij is vandaag ook de steun in mijn lijden. Ik ben niet bang voor mijn zwakheid, integendeel, zij is voor mij een bron van vertrouwen. Want de Sterke is in mij en zijn kracht is almachtig. Zij werkt meer uit, zegt Paulus, dan wij durven hopen.
Zr. Elisabeth schrijft in één van haar laatste brieven:
het komt mij voor de mijn zending in de hemel zal zijn: de mensen uit zichzelf te helpen treden om samen te leven met God in een heel eenvoudige, liefdevolle toekeer, ze te bewaren in die grote innerlijke stilte waardoor God diep in hen kan komen en hen kan omvormen in Zichzelf.
+
O, mijn God, Drie-eenheid die ik aanbid,
help mij om mezelf helemaal te vergeten
om me te wortelen in Jou,
roerloos en vredevol,
alsof mijn ziel al in de eeuwigheid was!
Ik bid Je dat niets mijn vrede zou verstoren,
dat niets me zou verwijderen van Jou,
o mijn Onveranderlijke God!
Dat elke minuut me verder zou binnenvoeren
in de diepte van je Mysterie!
Breng mijn ziel tot rust,
maak van mijn hart een hemel voor Jou,
je geliefde thuis waar Je rusten kunt.
Dat ik Jou daar nooit alleen zou laten,
maar er met heel mijn wezen ben voor Jou,
wakker in het geloof, in aanbidding,
helemaal overgeleverd aan je scheppende kracht.
O, mijn Christus die ik bemin,
gekruisigd uit liefde,
ik zou een bruid willen zijn voor jouw Hart,
Je willen bekleden met heerlijkheid,
ik zou Je willen liefhebben… tot ik erbij sterf!
Maar ik voel mijn onmacht
en ik vraag Je:
‘Bekleed mij met Jezelf.’
Stem mijn ziel af
op alles wat beweegt in jouw ziel.
Doordring mij, overrompel mij,
neem alle ruimte in mij in voor Jou
opdat mijn leven een pure afstraling zou worden
van jouw Leven.
Kom in mij als Aanbidder,
als Verzoener, als Redder.
O eeuwig Woord, Woord van de Vader,
ik wil mijn leven doorbrengen
al luisterend naar Jou,
heel en al ontvankelijk zijn
om alles van Je te leren.
Door alle nachten, door alle leegten,
door alle onmacht
wil ik altijd naar Jou blijven kijken
en wonen in je schitterend licht.
O mijn geliefde Zon,
fascineer mij zo
dat ik niet meer weg wil uit je gloed.
O verterend Vuur, Geest van Liefde,
‘overschaduw mij’
opdat er in mijn ziel
een nieuwe menswording gebeurt,
opdat ik Hem opnieuw een mens kan laten worden
in wie Hij heel zijn Mysterie kan hernieuwen.
En Jij, o Vader, buig Je over je arm schepseltje,
‘overdek haar met je schaduw’.
Zie in haar ‘je geliefde kind
waarin Je je vreugde vindt’.
O, mijn Drie, mijn Alles, mijn Geluk,
oneindige Eenzaamheid,
Onmetelijkheid waarin ik me verlies,
ik geef me aan Jou over als een prooi,
opdat ik helemaal in Jou verborgen zou zijn.
Daar zal ik wachten om in jouw licht
de diepte van je grootsheid te kunnen zien.
Elisabeth van de Drie-eenheid, vertaling Iny Driessen
Rozenkrans: Glorierijke geheimen
1ste Glorierijk geheim: Jezus verrijst uit de doden: Hij verschijnt eerst aan de vrouwen, dan aan de apostelen. Doorheen de muren komt Hij de verblijfplaats binnen, toont Zijn wonden en zegt: Vrede zij U. Zijn vrede geneest de wonden van hun hart. Zijn verrijzenis is ons goed geweten. Vragen wij aan Maria voor de mensen die ons dierbaar zijn en voor hen die in deze tijd het meest beproefd worden door de pandemie de genade van het geloof.
2de Glorierijk geheim: Jezus stijgt op naar de Vader, Zijn Vader en onze Vader: Niets kan ons nog van Zijn liefde scheiden. Als een medelijdend en trouw hogepriester wil Jezus onze belangen bij God behartigen opdat wij genade en barmhartigheid zouden verkrijgen en tijdige hulp. Moge Maria in deze tijd van lock-down onze verbondenheden in geloof versterken om beter open te komen voor de gave van de heilige Geest.
3de Glorierijk geheim: De heilige Geest daalt neer over de apostelen: Hij maakt bange apostelen tot dappere verkondigers, in staat om meer aan God te gehoorzamen dan aan de mensen. Wij vragen Maria om gaven van heilige Geest voor de herders van de kerk.
4de Glorierijk geheim: Maria wordt met ziel en lichaam in de hemel opgenomen: Haar liefde was zo hevig en haar natuur zo zuiver dat de aarde haar lichaam niet meer kon vasthouden. Jezus had gezegd: “wanneer Ik ben heengegaan en een plaats voor U heb bereid, kom Ik terug om U op te nemen bij Mij, opdat ook gij zoudt zijn waar Ik ben.” We vragen Maria om geloof in Jezus’ verlangen ons bij Zich op te nemen. We vragen het voor onze bejaarde en stervende medemensen.
5de Glorierijk geheim: Maria wordt gekroond in de hemel: “Wie zichzelf vernedert zal verheven worden.” Paulus zegt: “ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid waarvan ons de openbaring te wachten staat.” Koningin van hemel en aarde, bid voor ons en voor allen die wij deze avond in het bijzonder aan uw voorspraak willen toevertrouwen.