Onze God is een God die verlost, de Heer onze God ontrukt aan de dood.
De laatste avond van Zijn leven heeft Jezus gestreden in gebed en zo de strijd van elke mens doorstaan. Uit dankbaarheid daarvoor willen wij dit uur met Hem waken. Maandag vieren wij de heilige Elisabeth en daarom laten wij ons voor dit gebedsuur helpen door enkele teksten die haar het meest eigen zijn. We overwegen eerst de → glorierijke geheimen
Aan madame de Sourdon schrijft Elisabeth:
Ja, lieve mevrouw, laten we met God leven als met een Vriend. Laten we ons geloof levend houden om door alles heen met Hem verenigd te blijven. Dit deden de heiligen. We dragen onze hemel in ons, vermits dezelfde God die de gelukzaligen verzadigt in het glorielicht, Zich aan ons schenkt in het geloof en in het geheim. Ik denk mijn hemel gevonden te hebben op aarde, want de hemel is God en God is mijn ziel. De dag waarop ik dit begreep, is in mij alles helder geworden. Dit geheim zou ik in stilte willen meedelen aan allen die mij dierbaar zijn, opdat ook zij door alles heen steeds bij God zouden blijven en dit gebed van Christus bewaarheid wordt: ‘Vader, dat zij één mogen zijn’. (L122)
Aan een vriendin:
O, kon ik je toch maar het geheim van het geluk duidelijk maken zoals God het aan mij geleerd heeft. Je moet je, zoals ik, een klein celletje bouwen in je hart. Weet dat God daar is en ga er af en toe eens binnen. Als je je gespannen of ellendig voelt, gauw naar binnen en vertrouw dat allemaal toe aan de Meester. Och, als je Hem een beetje beter kende, dan zo bidden je niet vervelen! Naar mijn menig is bidden een rust, een ontspanning: je gaat heel eenvoudig naar Hem die u liefheeft, je vertoeft bij Hem als een kindje in de armen van zijn moeder en je laat je hart de vrije loop. Je kwam destijds zo graag bij mij zitten om eens vertrouwelijk met me te praten. Zo moet je ook naar Hem gaan. (…) Door jezelf te vergeten en je in Gods armen te werpen, verheerlijk je God méér en schenk je Hem méér vreugde dan door je telkens weer over jezelf te buigen en door alle mogelijke gewetensonderzoeken! Dat plooit je maar over je eigen zwakheid heen, terwijl je juist in je diepste wezen een Redder hebt die je elke minuut rein wil maken. Hij wil dat je elk ogenblik uit jezelf treedt, je zorgen loslaat en je terugtrekt in die eenzaamheid die Hij zich koos in het diepste van je hart. Hij is daar altijd, ook al voel je Hem niet. Hij wacht op jou en Hij wil met jou ‘een goddelijke ruil’ aangaan, een intimiteit beleven van Bruidegom en bruid. Door dit onophoudelijke contact, zal Hijzelf je bevrijden van je zwakheden, je fouten, je vrees. Je wordt niet rein door naar je ellende te kijken, maar naar Hem die helemaal reinheid en heiligheid is. (L249)
Naar het einde van haar leven schrijft zij aan haar vriendin:
Beste Antoinette, in het licht van de eeuwigheid ziet men de dingen zoals ze in werkelijkheid zijn…O hoe leeg wordt dan alles wat niet voor God en met God gedaan werd. Ik smeek je, druk overal het zegel van de liefde op! Alleen de liefde blijft. Het leven is zo ernstig: elke minuut wordt ons geschonken om dieper wortel te schieten in God, zoals Paulus zegt, zodat de gelijkenis met ons goddelijk Voorbeeld steeds treffender mag worden en de vereniging met Hem steeds inniger. Maar ziehier het geheim om dit plan van God te realiseren: jezelf vergeten, jezelf verlaten, geen rekening meer houden met jezelf, opkijken naar de Meester, alleen maar naar Hem, en zowel de vreugde als de pijn aanvaarden als direct voortkomend uit zijn liefde. Dan ga je leven op een hoogvlakte vol vrede. Mijn lieve Antoinette, ik laat je mijn geloof na in de aanwezigheid van God die helemaal liefde is en die in ons woont. Ik mag het je wel zeggen: deze intimiteit met Hem daarbinnen in ons was de mooie zon die mijn leven overstraalde en er reeds hier op aarde een hemel van maakte. Zij is vandaag ook de steun in mijn lijden. Ik ben niet bang voor mijn zwakheid, integendeel, zij is voor mij een bron van vertrouwen. Want de Sterke is in mij en zijn kracht is almachtig. Zij werkt meer uit, zegt Paulus, dan wij durven hopen.
Zr. Elisabeth schrijft in één van haar laatste brieven:
Het komt mij voor de mijn zending in de hemel zal zijn: de mensen uit zichzelf te helpen treden om samen te leven met God in een heel eenvoudige, liefdevolle toekeer, ze te bewaren in die grote innerlijke stilte waardoor God diep in hen kan komen en hen kan omvormen in Zichzelf.
♱
Help mij mijzelf vergeten om mij te vestigen in U als was ik reeds in de eeuwigheid. Moge niets mijn vrede verstoren, niets mij van U afhouden. Breng mijn ziel tot vrede, maak er uw hemel, uw geliefde thuis en de plaats waar U kan rusten. Dat ik U daar nooit alleen laat, maar er helemaal aanwezig zij, wakker in geloof, vol aanbidding, prijsgegeven aan uw scheppende kracht.
Uw Bruid zijn betekent: alle rechten hebben op Uw hart! Het is een hart-aan-hart voor heel het leven. Het is leven mét U, altijd samen met U. Het is van al mijn inspanningen rust vinden bij U en U van al Uw moeiten rust bieden bij mij! Het is niets anders meer kunnen dan beminnen. Beminnen terwijl ik aanbid, een smeekgebed ben voor de wereld en mijzelf vergeet. Het is beminnen over heel de lijn. Mijn blik in die van U, mijn gedachten betoverd door U, mijn hart helemaal in beslag genomen, ingepalmd, onttrokken aan zichzelf en overgegaan in U: mijn ziel vol van Uw ziel, vol van Uw gebed, heel mijn wezen geboeid en gegeven…
Het is U altijd volgen met mijn blik en zoeken naar het kleinste teken dat U geeft en naar uw geringste verlangen. Het is binnentreden in al uw vreugden en delen in al uw pijn. ’t Is vruchtbaar zijn, medeverlosseres, mensen winnen voor U.
Mijn beminde Christus gekruisigd uit liefde, ik zou een bruid willen zijn voor uw hart, U met heerlijkheid bekleden, U beminnen tot ik ervan sterf, maar ik voel mijn onmacht en vraag U: bekleed mij met Uzelf, stem me innerlijk af op alle verlangens van uw ziel, doordrenk mij, overrompel mij, kom U in mijn plaats stellen, dat mijn leven nog slechts een uitstraling van Uw leven zij. Kom in mij als aanbidder, als diegene die alles herstelt en redt.
O eeuwig Woord, Woord van de Vader, ik wil mijn leven doorbrengen al luisterend naar U, heel en al ontvankelijk zijn om alles van U te leren. Door alle nachten, alle leegten, alle onmacht heen, wil ik altijd naar U blijven kijken en wonen in uw schitterend licht. O mijn geliefde Zon, fascineer mij zo dat ik niet meer weg wil uit uw gloed.
O verterend Vuur, Geest van Liefde, ‘overschaduw mij’ opdat er in mijn ziel a.h.w. een nieuwe menswording van het Woord gebeurt en ik Hem nog een mens-zijn-erbij kan aanbieden waarin Hij heel zijn Mysterie kan doorleven.
Rozenkrans: Glorierijke geheimen
1ste Glorierijke geheim: Jezus verrijst uit de doden: Hij verschijnt eerst aan de vrouwen, dan aan de apostelen. Doorheen de muren komt Hij de verblijfplaats binnen, toont Zijn wonden en zegt: Vrede zij U. Zijn vrede geneest de wonden van hun hart. Zijn verrijzenis is ons goed geweten. Vragen wij aan Maria voor de mensen die ons dierbaar zijn en voor hen die in deze tijd het meest beproefd worden de genade van het geloof.
2de Glorierijke geheim: Jezus stijgt op naar de Vader: Zijn Vader en onze Vader. Niets kan ons nog van Zijn liefde scheiden. Als een medelijdend en trouw hogepriester wil Jezus onze belangen bij God behartigen opdat wij genade en barmhartigheid zouden verkrijgen en tijdige hulp. Moge Maria onze verbondenheden in geloof versterken om beter open te komen voor de gave van de heilige Geest.
3de Glorierijke geheim: De heilige Geest daalt neer over de apostelen: Hij maakt bange apostelen tot dappere verkondigers, in staat om meer aan God te gehoorzamen dan aan de mensen. Wij vragen Maria om gaven van de heilige Geest voor de herders van de kerk.
4de Glorierijke geheim: Maria wordt met ziel en lichaam in de hemel opgenomen.: Haar liefde was zo hevig en haar natuur zo zuiver dat de aarde haar lichaam niet meer kon vasthouden. Jezus had gezegd: “wanneer Ik ben heengegaan en een plaats voor U heb bereid, kom Ik terug om U op te nemen bij Mij, opdat ook gij zoudt zijn waar Ik ben.” We vragen Maria om geloof in Jezus’ verlangen ons bij Zich op te nemen. We vragen het voor onze bejaarde en stervende medemensen.
5de Glorierijke geheim: Maria wordt gekroond in de hemel: “Wie zichzelf vernedert zal verheven worden.” Paulus zegt: “ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid waarvan ons de openbaring te wachten staat.” Koningin van hemel en aarde, bid voor ons en voor allen die wij deze avond in het bijzonder aan uw voorspraak willen toevertrouwen.